Liczba języków, którymi obecnie włada się na świecie, sięga 6 – 7 tysięcy. Trudno jest podać jednoznaczną liczbę, gdyż to, co dla jednych badaczy jest dialektem, dla innych jest odrębnym językiem. Języki o największym zasięgu populacyjnym to z pewnością chiński, angielski, hindustani (hindi i urdu), hiszpański, rosyjski, niemiecki, japoński, arabski, portugalski, bengali, francuski, włoski.
Na to, iż jeden język ma większe znaczenie od innego, wpływa nie tylko liczba osób, które nim władają. Istotne znaczenie ma też zasięg terytorialny, wartość praktyczna w codziennym porozumiewaniu się, prestiż kulturalny, znaczenie dla świata techniki i handlu. Takie czynniki decydują o wadze języka w skali globalnej. Dla jednostki istotne jest jednak przede wszystkim rozmieszczenie geograficzne. To ono zadecyduje, którego języka obcego człowiek będzie chciał się nauczyć. Ono też ma przemożny wpływ na to, w zakresie jakich języków najczęściej w danym regionie dokonywane są tłumaczenia. Jeśli za wyznacznik wartości uznać chcemy praktyczne korzyści płynące z władania językiem obcym, decydującą przewagę będzie miał język angielski. Jest on językiem rozpowszechnionym na największym terytorium. Stanowi bowiem nie tylko język ludności Wielkiej Brytanii, USA, Australii i Kanady, ale jest też pomocniczym narzędziem porozumiewania się aż 1/4 ludności globu ziemskiego.
Duża część populacji porozumiewa się także w języku francuskim. Po francusku mówią mieszkańcy Francji, Belgii, Szwajcarii, Kanady, Haiti oraz ludność zamieszkująca część Afryki i Azji.
Następne za językiem francuskim miejsce zajmuje język hiszpański (Hiszpania, Ameryka Środkowa i Południowa, Afryka Północna, Filipiny).
Kolejnymi najbardziej rozpowszechnionymi językami są:
rosyjski (1/6 powierzchni globu ziemskiego),
niemiecki (Niemcy, Austria, część Szwajcarii),
portugalski (Portugalia, Brazylia, część ludności Afryki, Indii i Wysp Oceanu Spokojnego),
włoski (Włochy, częściowo Szwajcaria),
hindustani (hindi i urdu), chiński, japoński, bengali występują obecnie jedynie w krajach macierzystych, na ograniczonych terytoriach.
Językiem arabskim (język religijny muzułmanów) posługują się wyznawcy islamu także poza krajami arabskimi (m.in. Afganistan, Iran, Rosja, Indie, Pakistan, Chiny, Indonezja, Turcja).
Z powyższych informacji łatwo wyciągnąć wniosek, iż względy praktyczne popchną do nauki danego języka te osoby, które odbywają podróże w miejsca, w których owymi językami się włada. Przeciętny mieszkaniec naszego kraju może skorzystać najwięcej z nauki angielskiego, niemieckiego, francuskiego czy rosyjskiego. Zadecydują o tym względy polityczne, zawodowe, geograficzne, a także postęp techniki. Również w zakresie tych języków najczęściej dokonuje się tłumaczeń. Względy finansowe mogą jednak skłaniać wiele osób myślących o rozwijaniu się w zawodzie tłumacza do uczenia się języków rzadkich. Tłumacz nietypowego na jego obszarze geograficznym języka może liczyć na duże zainteresowanie i stałą grupę zleceniodawców.
Informacje dotyczące statystyk zaczerpnięte z: Jak zostać poliglotą, Krajowa Agencja Wydawnicza 1983.
Dodaj komentarz